Romeins graf opgegraven in Sagalassos geeft aan dat mensen magie gebruikten om zich te beschermen tegen de rusteloze doden

Archeologen hebben een Romeinse tombe opgegraven in Sagalassos. De vondsten geven aan dat mensen magie gebruikten om zichzelf te beschermen tegen de rusteloze doden.

Archeologen in Turkije hebben een niet-normatieve Romeinse tombe gevonden van ongeveer 1900 jaar oud en enkele items die lijken te wijzen op magische praktijken.

De vondst werd gedaan in de necropolis ten oosten van de oude stad Sagalassos, gelegen in het zuidwesten van Anatolië.

De oude stad Sagalassos, gelegen in de provincie Burdur in Turkije, ligt 420 km ten zuidwesten van Ankara en 110 km ten noorden van Antalya.

Het onderzoeksartikel over het graf en de vondsten werd op 21 februari 2023 online gepubliceerd in het tijdschrift Antiquity.1

De auteurs van het onderzoeksartikel merkten op dat het opgegraven graf opvalt door zijn atypische kenmerken.

In het graf werden enkele grafgiften en verschillende verbrande skeletresten gevonden die tot een enkel individu behoorden.

Volgens de archeologen van het opgravingsteam wijst de locatie van de botten erop dat het lichaam in de tombe is gecremeerd. Daarom wordt dit als een ongebruikelijke ontdekking beschouwd, aangezien crematie meestal buiten het graf wordt beoefend.

Osteologische analyse geeft aan dat de botten die in het graf zijn gevonden, toebehoorden aan een man ouder dan 18 jaar.

Verbrande botfragmenten gevonden in het graf.
Foto: Sagalassos Archaeological Research Project

Gebogen ijzeren spijkers

De meest opvallende voorwerpen die uit het graf zijn opgegraven, zijn gebogen ijzeren spijkers. De auteurs van het onderzoeksartikel beweren dat deze spijkers geen functioneel doel dienen.

Volgens de archeologen zijn de ijzeren spijkers niet afkomstig van een kist of enig ander houten graf. Velen van hen zijn eerder gebruikt of zijn opzettelijk gebogen.

De archeologen denken dat de ijzeren spijkers in kwestie met opzet rond de tombe zijn verspreid. In het artikel praten ze over ijzeren spijkers die in het verleden werden gebruikt als neutraliserende amuletten en over oude literaire bronnen over dit onderwerp.

IJzeren spijkers als beschermende charmes
Veel geleerden interpreteren geïsoleerde ijzeren spijkers in graven als amuletten die de overledene beschermen tegen het kwaad na de dood of voorkomen dat de overledene wraakzuchtig wordt.2

Spijkervoorbeelden gevonden op de opgravingslocatie.
Foto: Sagalassos Archaeological Research Project

De begrafenis was bedekt met stenen

Archeologen stelden vast dat het graf bedekt was met 24 stenen. Omdat de onderkant van de stenen verkleurd was, wordt aangenomen dat ze in de tombe zijn geplaatst voordat het vuur was gedoofd.

Bovendien was het graf niet alleen bedekt met stenen. Ook zat er een kalklaag op de stenen.

Volgens onderzoek gaan de wortels van de traditie van het gebruik van gips of kalk in graven terug tot het Neolithicum.

Duizenden jaren lang hebben mensen om verschillende redenen kalk in graven gebruikt, zoals het voorkomen van epidemieën, het verminderen van mogelijke slechte geuren, het weghouden van dieren bij lijken, enz.

Volgens de archeologen zijn er echter geen aanwijzingen dat de kalk om een van deze redenen werd gebruikt in de ongewone tombe in de oude stad Sagalassos. Daarom denken de auteurs van het artikel dat de kalk in het graf mogelijk is gebruikt om de levenden te beschermen tegen de mogelijke kwaadaardige effecten van de overledene.

De overblijfselen van het graf.
Foto: Sagalassos Archaeological Research Project

Begrafenisgebruiken zoals crematie in de grafkuil, bedekken met baksteen of kalk en verspreide gebogen ijzeren spijkers waren eigenlijk gebruikelijk in veel delen van het Romeinse rijk, zeggen de onderzoekers. Het feit dat er echter geen andere Romeinse tombe bekend is waar de bovengenoemde gebruiken tegelijkertijd werden beoefend, toont het belang van de betreffende vondst aan.

Het Graf van Een Vampier is Geopend in het Zuiden van Polen

Is het in Japan gevonden zwaard gemaakt om boze geesten te bestrijden?

Voorlopig is het een raadsel waarom de terugkeer van de overledene zo gevreesd wordt. Er werden geen sporen van trauma of ziekte gevonden in de skeletresten. Experts zeggen dat het moeilijk is om consistente schattingen te maken vanwege het feit dat de botten verbrand zijn.

Sagalassos
De eerste sporen van bewoning in Sagalassos, gelegen in de oude regio Pisidië, dateren uit de 5e eeuw voor Christus. Sagalassos, dat een tijdje onder Achaemenidische heerschappij stond, werd in de 4e eeuw voor Christus veroverd door Alexander III (Alexander de Grote). Tijdens het Romeinse rijk namen de bouwactiviteiten in de stad toe. Veel van deze gebouwen werden vernietigd tijdens een aardbeving in de 7e eeuw na Christus. Eerder werd gedacht dat de stad verlaten was na deze aardbeving, maar recent onderzoek wijst uit dat het tot de 13e eeuw na Christus bezet was.3



  1. Magical practices? A non-normative Roman imperial cremation at Sagalassos“, Johan Claeys & Katrien Van de Vijver & Elena Marinova & Sam Cleymans & Patrick Degryse & Jeroen Poblome, Antiquity, Volume 97, Issue 391, 158–175, Cambridge University Press, February 2023[]
  2. Nails for the Dead“, Silvia Alfayé Villa, Magical Practice in the Latin West, ISBN: 9789004179042[]
  3. The history of Sagalassos“, arts.kuleuven.be, Sagalassos Archaeological Research Project[]