İkizdere is het grootste en meest zuidelijke district van de provincie Rize in Turkije. Dankzij de steile hellingen, gletsjermeren, weelderige hooglanden en endemische plantensoorten, is İkizdere een van de topgebieden met toeristisch potentieel in de oostelijke Zwarte Zee-regio.
Hooglanden van Çağrankaya
Het ligt op 25 km van het districtscentrum van İkizdere en op 42 km van het provinciale centrum van Rize. Daarom is het een van de dichtstbijzijnde hooglanden naar het stadscentrum. Vervoer wordt meestal verzorgd via İkizdere, maar u kunt Çağrankaya bereiken vanuit het stadscentrum via een kronkelende weg. Degenen die deze route willen gebruiken, moeten de weg Çaykent-Muradiye-Küçükçayır volgen en links (oost) afslaan wanneer ze de Andon Drinking Water Facilities zien.
Çağrankaya is verdeeld in drie hooglanden binnen zichzelf. De gemiddelde hoogte van deze hooglanden ligt rond de 2300 tot 2500 meter.
Çağrankaya wordt beschouwd als een van de grootste en drukste hooglanden in de regio. Het gedeelte dat bekend staat als de “Büyük Yayla” lijkt meer op een stad dan op een hoogland. Aan de andere kant zijn de hooglanden van Çağrankaya behoorlijk bevredigend in termen van visuele esthetiek. Steile hellingen en schilderachtige landschappen creëren onmisbare mogelijkheden voor natuurfotografen. Je kunt in de regio ook zwarte obsidiaan tegenkomen, een stollingsgesteente.
Boomsoorten zoals dwergjeneverbes, baardels, oostelijke spar en oostelijke beuk zijn wijdverbreid in de relatief lage gebieden rond het hoogland. In de hogere delen van het hoogland komen kort gras en alpenweiden veel voor.
Çağrankaya en zijn omgeving waren erg belangrijk voor de Grieken, Turken en Laz-mensen die aan de kust woonden, en de Armeniërs en Hemshin-mensen die in de bergachtige gebieden woonden tijdens het Ottomaanse rijk. Vroeger liepen handelsroutes tussen de kust en het binnenland door deze regio. De hoogvlakten van Çağrankaya waren een van de belangrijke rustgebieden voor handelaren en lastdieren. Er zijn echter geen overblijfselen van de geïmproviseerde structuren die in de regio zijn gebouwd voor accommodatie.
Petran en Lazboard-festivals
Het ligt op 25 km van het districtscentrum van İkizdere en op 65 km van het stadscentrum van Rize. De hoogte is ongeveer 1940 meter. U kunt het hoogland bereiken via een schilderachtige en kronkelende weg naast de Meles-kreek.
Petran staat bekend om zijn jaarlijkse skifestivals. Vanwege de skifestivals genaamd Lazboard of Petranboard komen veel binnen- en buitenlandse toeristen naar de regio. De documentaire “Foothills: The Unlinked Heritage of Snowboarding”, gemaakt in 2016 over petranboard, beschouwd als de voorouder van snowboarden, hielp de regio te promoten.
Onderzoekers geloven dat de geschiedenis van Petranboard teruggaat tot de zeventiende eeuw.1
Anzer en Anzer Honing
Het ligt op 34 km van het districtscentrum van İkizdere en op 75 km van het stadscentrum van Rize. Hoogte van Anzer is ongeveer 2150 meter. Het duurt ongeveer 1 uur met de auto vanaf Petran. Het is gelegen in een vallei langs de kizdere-kreek.
Anzer is een van de meest bevolkte hooglanden in de regio. Structuren worden meestal gebouwd met materialen zoals steen, baksteen en briketten. Daken zijn bedekt met plaatwerk. De meeste huizen zijn gelijkvloers, sommige met twee verdiepingen en enkele met drie verdiepingen. Het is al duidelijk dat ongeoorloofde constructie op de lange termijn problemen zal opleveren.
Anzer is ook een belangrijk ecotoerismegebied dankzij de flora en unieke natuurlijke schoonheden. Anzer-honing wordt wereldwijd als zeer waardevol beschouwd vanwege de endemische planten in de regio. Brandnetel, myosotis, astragalus, geranium, lathyrus, ambrosia, lelie, dactylorhiza en thalictrum zijn enkele bloemsoorten die in Anzer groeien.
Ovit
Het ligt op 33 km van het districtscentrum van İkizdere en op 73 km van het stadscentrum van Rize. De hoogte is ongeveer 2600 meter.
Ovit is een van de gemakkelijkste hooglanden om met de auto te bereiken, aangezien het rond de Rize-İspir-weg ligt, tenzij de wegen natuurlijk zijn afgesloten vanwege hevige sneeuwval.
Deze weg hinderde vroeger het transport tussen Rize en İspir. Omdat het in de winter meestal gesloten is. Dit probleem was echter verholpen toen in 2017 de 14 km lange Ovit-tunnel in gebruik werd genomen.
Bij de ingang van de Ovit-tunnel domineert het gematigde klimaat en bij de uitgang het landklimaat.
De oude weg, die erg druk was voordat de Ovit-tunnel werd geopend, verloor zijn functie met de opening van de tunnel. Omdat de weg lijkt op een gotische horrorfilm met zijn mistige sfeer, kan het zijn alsof je elk moment het kasteel van Dracula tegenkomt. Tegenwoordig wordt de oude weg, die is omgeven door steile kliffen, alleen gebruikt voor transhumance, toerisme en nostalgie. Het gevaarlijkste deel staat bekend als “duivelsrotsen”, zoals de naam al doet vermoeden.
Wanneer u de bergen en steile hellingen rondom Ovit ziet, zult u waarschijnlijk tegelijkertijd een gevoel van huivering en bewondering voelen. Er zijn veel grote en kleine meren op die bergen. De gletsjermeren die bekend staan als Yedigöller liggen op 8 km van Ovit met het vliegtuig. Degenen die deze meren willen zien, moeten echter de weg nemen die door Mor Yayla loopt, 27 kilometer verderop.
- “Not That Rad, Snowboarding is Older Than You Think”, John FRY, Ski, March-April 2010, ISSN: 0037-6159[↩]