Halloween wordt elk jaar op 31 oktober gevierd en wordt vandaag de dag gezien als een seculiere traditie, ondanks zijn heidense wortels. Het gemeenschappelijke punt van Halloween-vieringen, dat door de globalisering wijdverbreid is geworden in landen als Rusland, Turkije en Japan, is het thema angst.
Oorsprong van Halloween
Wanneer het wordt beoordeeld in een historische context, is de oorsprong van Halloween gebaseerd op Samhain, dat het einde van het oogstseizoen en het begin van de winter symboliseert.
Samhain is een van de vier belangrijke festivals in de oude Keltische religie. Vroeger geloofden mensen dat de sluier tussen de doden en de levenden dunner werd in de nacht van Samhain, die op 31 oktober valt. Ze droegen kostuums om zich te verbergen voor boze geesten en boden hen voedsel aan zoals pompoen en maïs.
Studies tonen aan dat de traditie van het verzamelen van snoep door kinderen is ontstaan in de 16e eeuw. Het is bekend dat gebeeldhouwde lantaarns van rapen in die jaren als enge gezichten werden gebruikt.1
Halloween-Achtige Tradities
Met het einde van de oogstperiode en het begin van de winter kunnen soortgelijke tradities in veel beschavingen worden waargenomen.
Bocuk-nacht
Bocuk-nacht, een oude Balkantraditie die teruggaat tot de Middeleeuwen, wordt meestal gevierd op 6 januari, wat wordt beschouwd als de koudste dag van de winter.
In Bocuk-nacht beschilderen mensen hun gezicht, maken ze vuren en koken ze pompoendesserts om zichzelf te beschermen tegen de heksachtige boze vrouw genaamd Bocuk. Deze tradities worden vaak vergeleken met Halloween.
In die griezelige nacht die in Tekirdağ en Edirne wordt gevierd met aanmoediging van lokale gemeenten, laten mensen soms een deel van het pompoendessert in de schuur liggen, zodat Bocuk de dieren geen kwaad doet. Ze beschouwen het bevriezen van het water als gevolg van koud weer ook als een teken dat het volgende oogstseizoen vruchtbaar zal zijn.2
Zie ook: Een Etnografisch Onderzoek Op De Bocuk-nacht
Karakoncolos-Nacht
We kennen de Karakoncolos-nacht uit het reisboek van Evliya Çelebi, een Ottomaanse reiziger die in de 17e eeuw leefde.
Evliya Çelebi schreef dat op 25 april 1666 in een dorp in Bulgarije bovennatuurlijke entiteiten aan het vechten waren in de lucht. Volgens Evliya Çelebi stopte de bliksem die nacht niet en vielen er organen uit de lucht als gevolg van de strijd. De dorpelingen vertelden Evliya Çelebi dat het die dag Karakoncolos-nacht is. Volgens de dorpelingen vochten elk jaar op die datum twee bovennatuurlijke groepen in de lucht.
De Kukeri-festivals die in de laatste dagen van de winter in Bulgarije worden gehouden, laten zien dat wezens zoals Karakoncolos ook in de Bulgaarse folklore voorkomen. Het doel van deze festivals is om boze geesten te verdrijven met maskers en het geluid van bellen.
Het Rijeka -carnaval in Kroatië, het Kurentovanje Carnaval in Slovenië en het Busójárás -carnaval in Hongarije omvatten ook vergelijkbare tradities.
Het geloof van Karakoncolos is tegenwoordig te vinden in de Balkan, de Kaukasus en Anatolië.
Zie ook: De Engste Wezens in de Anatolische Folklore
Kalandar-nacht
De nacht die 13 januari verbindt met 14 januari staat in sommige dorpen in het oostelijke deel van de Zwarte Zee bekend als Kalandar-nacht. Op Kalandar-nacht beschilderen jongeren hun gezicht en spelen ze spelletjes, kinderen gaan van deur tot deur om gedichten voor te lezen en voedsel te verzamelen. Soms verkleden jonge mensen zich als karakoncolos en luiden ze belletjes.3
Hoewel sommige Kalandar-tradities vergelijkbaar zijn met Halloween-tradities, is Kalandar-nacht eigenlijk een oudejaarsfeest volgens de Rumi-kalender.
Nachten van Coraz
In sommige dorpen van İzmir staan de nachten tussen 18 en 20 januari bekend als de nachten van Coraz. Ze geloven dat Coraz, afgebeeld als een lelijke heks, tijdens de Coraz-nachten kleine meisjes op straat kwaad doet. Om deze reden wordt meisjes niet gevraagd om alleen uit te gaan op Coraz-avonden en worden pompoengerechten thuis gekookt. Deze traditie bestaat tegenwoordig echter bijna niet meer.4
Als gevolg hiervan zijn tradities zoals het serveren van voedsel aan kwaadaardige entiteiten, het verzamelen van snacks, het schilderen van gezichten, het dragen van maskers en vermomming gemeenschappelijke punten die gedeeltelijk worden gezien in zowel Halloween, Bocuk-nacht als Kalandar-nacht. Aan de andere kant is Coraz-nacht vergelijkbaar met Bocuk-nacht als het gaat om het koken van pompoen.
Bovendien kan het feit dat sommige sjamanistische gemeenschappen, met name Siberische Turken, een vuur aantrekken en wat voedsel naar de natuur verspreiden om zichzelf te beschermen tegen slechte entiteiten in de herfstperiode, samen met de bovengenoemde praktijken worden beschouwd.
Walpurgisnacht
De nacht die 30 april verbindt met 1 mei staat bekend als Walpurgisnacht. Er wordt aangenomen dat alle heksen op aarde samenkomen in Walpurgisnacht, die ook wordt genoemd in Goethe’s Faust. Om deze reden zie je misschien mensen verkleed als heksen onder degenen die plezier hebben rond het vreugdevuur.5
In sommige dorpen in de regio Oost -Zwarte Zee, de nacht die van 13 tot 14 mei verbindt (de nacht die april tot mei verbindt volgens de Rumi -kalender) staat bekend als Witch Night. Volgens geloof is die nacht de felste nacht van de heksen. Men geloofde dat heksen vermomd als spinnen of kikkers kalveren en gewassen zouden schaden. Om deze reden namen dorpsmensen verschillende voorzorgsmaatregelen tegen heksen.
Er wordt beweerd dat heksen in sommige dorpen in het oostelijke deel van de Zwarte Zee kleine staarten hebben. Men geloofde ook dat de heksen van Trabzon en Rize naar de hoofdheks op de Krim gingen door op grote ketels of oude borstelbezems te rijden om nieuwe spreuken te leren. Om deze reden is het bekend dat deze heksen Krim-heksen werden genoemd.6 7
Dag van de Doden
De dag van de doden, gedacht om terug te daten tot de Aztec -keer, wordt meestal gevierd op 1 of 2 november in Mexico. In deze traditie herdenken mensen hun overleden familieleden door hun gezichten als skeletten te schilderen. Maar schminken op de dag van de doden is niet bedoeld om bang te maken, geschilderde gezichten symboliseren de overledene. Het enige doel van het festival is om de doden te herdenken. Omdat echte dood plaatsvindt wanneer de overledene wordt vergeten.
- Halloween: From Pagan Ritual to Party Night, Nicholas ROGERS, ISBN: 9780195168969[↩]
- Türk Kültüründe Bir Miras Olarak Bocuk Gecesi Ritüeli İçeriği: Fenomenolojik Bir Araştırma (Ritual Content of Bocuk Night As a Heritage In Turkish Culture: A Phenomenological Research), Özlem GÜZEL & Hande AKYURT KURNAZ, Millî Folklor, 2020[↩]
- Anadolu Ve Kafkasya Kavşağında Geleneksel Bir Yılbaşı Kutlaması: Kalandar (A Traditional New Year Celebration At The Anatolian-Caucasian Crossroad: Kalandar), Okan ALAY, Motif Akademi Halkbilimi Dergisi, Cilt: 11, Sayı: 23, 2018[↩]
- Tire Peşrefli’de Coraz Geceleri, Hasan DOĞAN & İbrahim FİDANOĞLU, Milliyet, 17 Ocak 2013[↩]
- They Do What?: A Cultural Encyclopedia of Extraordinary and Exotic Customs from Around the World, Javier A. GALVÁN, ISBN: 9781610693424[↩]
- Yusufeli, Taner ARTVİNLİ, Yusufeli Kaymakamlığı Yayını, 2000[↩]
- Laz Sözlü Kültüründe Cazi İnancı, İrfan ALEKSİŞİ[↩]
