Zęby neandertalczyków z różnych okresów znaleziono w północno-wschodniej Hiszpanii. Szczegóły odkrycia opublikowano w American Journal of Biological Anthropology 10 listopada 2024 r.1
Neandertalczycy są jedną z najbardziej intrygujących postaci w historii ludzkości. Każde nowe odkrycie na ich temat pomaga nam lepiej zrozumieć naszą przeszłość. Więc co kilka pozornie zwyczajnych zębów może nam powiedzieć o tym starożytnym gatunku ludzkim? Zęby neandertalczyka znalezione w jaskini Arbreda w Hiszpanii dają odpowiedź na to pytanie.
Zgodnie z badaniami zęby znalezione w jaskini należą do trzech różnych osób. Jedna z nich jest dzieckiem, druga nastolatkiem, a trzecia osobą dorosłą. Badanie ujawnia, że zęby te dostarczają ważnych informacji nie tylko o ich strukturze anatomicznej, ale także o okresie, do którego należą. Zęby neandertalczyków rzucają światło na codzienne życie tych ludzi i pozwalają nam lepiej zrozumieć ich strategie osadnicze.
Co więc odróżnia te zęby od innych? Zgodnie z artykułem, omawiane zęby neandertalczyków mają unikalne cechy strukturalne. Na przykład pięć głównych guzków widocznych w jednym z tych zębów nosi ślady diety i stylu życia neandertalczyków. Zgodnie z badaniem cecha ta wyraźnie różni się od zębów współczesnych ludzi. W rzeczywistości, podczas gdy cecha pięciu guzków jest widoczna w 83 procentach próbek neandertalczyków, wskaźnik ten wynosi tylko około 23 procent u współczesnych ludzi. Jest to wyraźny sygnał, że prowadzili oni inny styl życia.
Porozmawiajmy trochę o tym, do których osób należały te zęby. Według badań, mleczny ząb dziecka wskazuje, że zmarło ono w wieku około 10-12 lat. Intensywne topnienie widoczne u nasady zęba pokazuje, że ząb mleczny wszedł w proces transformacji i dlatego naturalnie wypadł. Ząb dorosłego osobnika jest dość starty. To dowodzi, że był to ząb trzonowy, który był używany przez wiele lat. Co ciekawe, ząb należący do młodego osobnika jest stosunkowo dobrze zachowany. Według badań, ten ząb należy do osobnika w wieku 10-13 lat i nie został jeszcze całkowicie starty. Sugeruje to, że ząb mógł powstać niedawno.
Według artykułu, warstwy, w których znaleziono zęby, odpowiadają najwcześniejszym okresom, w których żyli neandertalczycy, i procesom wymierania. Na przykład zęby znalezione w warstwie N pochodzą sprzed około 120 tysięcy lat, podczas gdy zęby znalezione w warstwie J pochodzą z okresu późniejszego, sprzed około 40 tysięcy lat.
Co jeszcze mogą nam powiedzieć te zęby? Według badania zęby neandertalczyków niosą ważne wskazówki dotyczące ich adaptacji środowiskowych i nawyków żywieniowych. Na przykład zużycie i zmiany w strukturze korzeni widoczne w zębach wskazują na twardą i włóknistą dietę. Ponadto analizy mikroskopowe pokazują, że ślady na zębach są spowodowane naturalnym zużyciem, co oznacza, że używali zębów jako swego rodzaju „narzędzia”. Sugeruje to, że neandertalczycy nie tylko prowadzili życie łowców-zbieraczy, ale także opracowali strategie przetrwania, wykorzystując narzędzia i sprzęt.
Badanie podkreśla inny uderzający aspekt zębów neandertalczyków. Zęby te mogą również zawierać ślady dotyczące struktury społecznej neandertalczyków. Według autorów artykułu poziom zużycia zębów może być związany z rolami poszczególnych osób w społeczności. Na przykład, ekstremalne zużycie zębów dorosłego może wskazywać, że odgrywał on aktywną rolę w fizycznie wymagających czynnościach, takich jak przygotowywanie jedzenia lub polowanie.
Oczywiście, odkrycie tych zębów wywołało nowe pytania w umysłach naukowców. Na przykład, lokalizacja zębów w jaskini nie daje ostatecznej odpowiedzi, dlaczego te osoby tam były. Jednak artykuł mówi, że te zęby, wraz z innymi znaleziskami w jaskini, wskazują na długotrwałe zajęcie. Obszar, w którym znaleziono zęby, szczególnie w warstwie N, sugeruje, że te osoby używały jaskini jako długoterminowego miejsca do życia. Natomiast ząb w warstwie J sugeruje krótkotrwałe zajęcie.
- Lozano, M., Soler, J., López-Onaindia, D., Solés, A., Julià, R., Ceperuelo, D., Lorenzo, C., & Soler, N. (2024). Middle Pleistocene teeth from Arbreda Cave (Serinyà, northeastern Iberian Peninsula). American Journal of Biological Anthropology, 185(4), e25037. https://doi.org/10.1002/ajpa.25037[↩]