Archeolodzy odkryli największe znane obserwatorium starożytnego Egiptu

Egipskie Ministerstwo Turystyki i Starożytności ogłosiło odkrycie obserwatorium, które ma około 2500 lat.

Egipt był centrum nauki i tajemnicy przez stulecia i był domem niezliczonych odkryć. Jednak najnowsze odkrycia w Kafr El Sheikh mogą całkowicie zmienić to, co wiemy o astronomii w starożytnym świecie.

Obserwatorium, którego początki sięgają VI wieku p.n.e., jest największym tego typu obiektem w tamtym czasie i ma nieocenioną wartość dla historii ludzkości. Archeolodzy uważają, że wielu astronomów w późnym starożytnym Egipcie pracowało w tym obserwatorium wykonanym z cegieł mułowych, aby śledzić położenie słońca i innych obiektów niebieskich.

Cechy konstrukcyjne obserwatorium mają podobieństwa do architektury świątynnej

Obserwatorium, znajdujące się na stanowisku archeologicznym Tell El-Faraeen, zostało zbudowane na obszarze około 850 metrów kwadratowych. Główne wejście do obserwatorium, skierowane na wschód, zostało specjalnie zaprojektowane do oglądania wschodu słońca. Wchodząc przez to wejście, napotyka się otwartą, centralną salę kolumnową w kształcie litery L. Ten styl konstrukcji został porównany do projektów często widywanych przy wejściach do świątyń w starożytnym Egipcie.

Jednym z najbardziej uderzających elementów obserwatorium są jego duże i wysokie ściany z adobe, które są nachylone do wewnątrz. Ściany te skupiają cienie i światło słoneczne w określonych punktach, prawdopodobnie czyniąc obserwacje bardziej precyzyjnymi. Konstrukcja ma również wieżę obserwacyjną składającą się z pięciu pomieszczeń z adobe, czterech mniejszych pomieszczeń z adobe i kamiennego pomieszczenia. Uważa się, że obszary te zostały zaprojektowane do przechowywania instrumentów używanych w obserwatorium i zapewnienia astronomom wygodnej pracy podczas obserwacji.

Jednym z najważniejszych odkryć wewnątrz obserwatorium jest pochyły kamienny zegar słoneczny, który w tamtym czasie nazywano „zegarem cienia”. Zegar ten umieszczono na rzędzie płaskich płyt wapiennych o długości 4,80 metra. Na górnych poziomych i pionowych płytach znajdują się pochyłe linie, najprawdopodobniej służące do śledzenia ruchów słońca w ciągu dnia. Dzięki tym liniom starożytni Egipcjanie byli w stanie dokładnie zmierzyć cień i kąt słońca.

Podczas wykopalisk odkryto również kamień przymocowany do podłogi okrągłego pomieszczenia wewnątrz obserwatorium oraz dwa kolejne okrągłe kamienie służące do pomiaru deklinacji słońca. Odkrycia te wskazują, że starożytni Egipcjanie mieli wiedzę astronomiczną nie tylko opartą na obserwacjach, ale także popartą obliczeniami matematycznymi.

Był używany zarówno do celów naukowych, jak i religijnych

Ayman Ashmawy, który jest szefem Departamentu Starożytności związanego z Najwyższą Radą Starożytności Egiptu, powiedział, że to obserwatorium ilustruje zdolność starożytnych Egipcjan do ustalania ważnych dat religijnych i rolniczych. To starożytne obserwatorium prawdopodobnie pozwalało starożytnym Egipcjanom śledzić równonoce, przesilenia i zaćmienia księżyca, na których opierały się społeczeństwa rolnicze przy planowaniu zarówno swoich rytuałów, jak i uprawy roślin.

Statua wykonana w okresie 26. dynastii i urządzenie do pomiaru zwane Merkhet to niektóre z innych znaczących artefaktów odkrytych podczas wykopalisk. W starożytnym Egipcie Merkhet było narzędziem do pomiaru czasu i obserwacji nieba. Urządzenie to jest zatem uważane za jeden z dowodów sugerujących, że obserwatorium służyło zarówno celom naukowym, jak i religijnym.