W Egipcie archeolodzy podczas wykopalisk odkryli materiały grobowe i mumie ze złotymi językami.
Odkrycia dokonali kilka dni temu w Monufii w północnym Egipcie archeolodzy z egipskiego Ministerstwa Turystyki i Starożytności. Podczas wykopalisk archeolodzy badający nekropolię w Quwaysinā (Quesna) znaleźli mumie ze złotymi językami, drewniane trumny antropoidalne, złote przedmioty i amulety. Badacze uważają, że praktykowano grzebanie zmarłych ze złotym językiem, aby mogli komunikować się w zaświatach i rozmawiać z Ozyrysem.
Ozyrys: W mitologii egipskiej jest władcą podziemi i bogiem zmarłych. Jest synem Geba, boga ziemi i Nut, bogini nieba. W starożytnych egipskich malowidłach ściennych jest zwykle przedstawiany z zieloną skórą.1
Prowadzący wykopaliska archeolodzy stwierdzili, że cmentarz ma inny styl architektoniczny. Badacze uważają, że nekropolia była użytkowana zarówno w okresie starożytnego Egiptu, jak iw okresie rzymskim.
W Egipcie mumie złotojęzyczne znaleziono także w lutym i grudniu ubiegłego roku.
Praktyki pogrzebowe w starożytnym Egipcie
Uczeni uważają, że pierwsze wskazówki dotyczące zachowania ciała fizycznego w Egipcie pochodzą z piątego tysiąclecia pne. Jest to jeden z powodów, dla których praktyki kremacyjne powszechne w epoce neolitu, chalkolitu i epoki brązu nie były powszechne w Egipcie.
Najwcześniejsze grobowce znalezione w Egipcie to zwykle proste i płytkie doły, z niewielką liczbą przedmiotów grobowych. Jednak z biegiem czasu, w zależności od zmieniających się przemian społeczno-ekonomicznych i kulturowych, rozmiary grobowców zwiększały się, a liczba przedmiotów w grobowcach rosła.
Wiara w ideę życia pozagrobowego w starożytnym Egipcie doprowadziła z czasem do składania ofiar z ludzi. W grobowcach osób o wysokim statusie znaleziono wiele ludzkich szkieletów. Osoby, które zostały złożone w ofierze, chowano razem ze zmarłym, być może, aby służyły zmarłemu w zaświatach.
Najwcześniejsze dowody mumifikacji zmarłych w starożytnym Egipcie pochodzą z pierwszej połowy czwartego tysiąclecia pne.2
Wraz z powszechnym stosowaniem praktyk pogrzebowych, zarówno w stylach pochówku, jak iw trumnach pojawiły się odmiany figuralne i dekoracyjne. Po podboju Egiptu przez Rzymian w 30 rpne wpływ elementów romańskich w grobowcach wzrósł.
Rytuał otwierania ust
Był to rytuał praktykowany od Starego Państwa (2700-2200 pne) do okresu rzymskiego. Starożytni Egipcjanie otwierali usta zwłokom, czemu towarzyszyły pewne ceremonie przed pochowaniem zmarłych. Celem rytuału było umożliwienie zmarłym jedzenia, picia i mówienia w zaświatach. Wydaje się, że w niektórych częściach starożytnego Egiptu rytuałowi otwierania ust towarzyszyła ceremonia złotego języka.
- „Color in Ancient Egypt„, Graciela Gestoso SINGER, January 2010[↩]
- „Mummy Yields Earliest Known Egyptian Embalming Recipe„, Maya WEI-HAAS, National Geographic, August 16, 2018[↩]
