Osiem mitologicznych stworzeń wiosny

Wiosna jest kojarzona z płodnością i obfitością w wielu społecznościach i jest symbolizowana przez kolor zielony lub turkusowy. Dlatego pierwszymi mitologicznymi stworzeniami, które przychodzą na myśl, gdy mowa o wiośnie, są głównie bogowie lub boginie płodności. Oto osiem mitologicznych stworzeń z całego świata, które są związane z wiosną:

Persefona

W mitologii greckiej jest córką Zeusa, boga nieba i piorunów, oraz Demeter, bogini rolnictwa i zbiorów. Jej prawdziwe imię to Kore, przyjęła imię Persefona po tym, jak została porwana do podziemia przez Hadesa, brata Zeusa.

Kiedy Zeus nie reagował na to porwanie, Demeter opuściła swoją rolę bogini i postanowiła żyć jak śmiertelnik. Gdy ziemia straciła całą swoją żyzność, Zeus poprosił swojego brata Hadesa o uwolnienie córki. Kiedy Zeus nie reagował na to porwanie, Demeter opuściła swoją rolę bogini i postanowiła żyć jak śmiertelnik. Gdy ziemia straciła całą swoją żyzność, Zeus poprosił swojego brata Hadesa o uwolnienie jego córki. Hades uwolnił boginię, ale nakarmił jej granaty, zanim opuściła podziemie. Bo według legendy ktoś, kto zje coś z podziemia, musi tam kiedyś wrócić. Z tego powodu Persefona przychodzi na ziemię co roku na wiosnę i wraca do podziemi wraz z nadejściem zimy. W dniu, w którym przychodzi na ziemię, przyroda zaczyna się zielenić, a drzewa zaczynają kwitnąć.

Persefona schodząca pod ziemię każdej zimy i powracająca na ziemię każdej wiosny również symbolizuje zmartwychwstanie. Dlatego na wielu sarkofagach z okresu starożytnej Grecji można zobaczyć płaskorzeźby symbolizujące Persefonę.

Ostara

Ostara, znana również jako Ēostre, to imię bogini związanej z wiosną w mitologii zachodniogermańskiej. Niektórzy badacze sceptycznie podchodzą do istnienia Ostary. Ponieważ wiele z tego, co dziś wiadomo o Ostarze, opiera się wyłącznie na pismach angielskiego mnicha Beda Venerabilisa, który zmarł w 735 roku.

Ostara to także nazwa festiwalu obchodzonego przez grupy neopogańskie w równonoc wiosenną. Płodność, odrodzenie, obfitość i równowaga to najczęściej używane słowa kluczowe opisujące Ostarę. Podczas festiwalu Ostara ludzie zwykle modlą się do bogini Ostary, spożywają jajka i wiosenne warzywa oraz dekorują swoje domy zielonymi roślinami i kwiatami, które symbolizują wiosnę.

Brigid

Brigid, znana również jako Bríg w irlandzkiej mitologii, jest boginią z Tuatha Dé Danann. Często kojarzona jest z uzdrowieniem, wiosną, mądrością, naturą i poezją. W źródłach wczesnego wieku napisano, że jest córką Dagdy, jednego z najważniejszych bóstw irlandzkiej mitologii i podobnie kojarzonej z mądrością, rolnictwem i płodnością.

Imbolc, jedno z tradycyjnych pogańskich świąt, zwykle odbywa się na cześć bogini Brigid.1 Festiwal, który odbywa się 1 lutego (1 sierpnia na półkuli południowej), oznacza nadchodzącą wiosnę.

Flora

W mitach rzymskich jest boginią kojarzoną z kwiatami, ziarnami i wiosną. Dlatego zwykle przedstawiana jest z kolorowymi kwiatami na głowie. Od imienia tej bogini pochodzi słowo flora, które jest dziś używane w znaczeniu „gatunek roślin w regionie”.

Bogini Flora była przedmiotem zarówno malarstwa, jak i rzeźby na przestrzeni dziejów. Świątynia poświęcona Florze została zbudowana w starożytnym Rzymie, a na jej cześć od 28 kwietnia do 3 maja odbywały się wiosenne festiwale.

Kostroma

Jest córką Simargla, boga ognia w mitologii słowiańskiej, i Kupalnicy, bogini nocy. Jej imię znajduje się głównie w mitach wschodniosłowiańskich. Zazwyczaj przedstawiana jest jako piękna kobieta w bieli, z gałęziami drzew w dłoni.2

Kostroma kojarzy się z wiosną i płodnością. Jednak pewnego dnia przypadkowo poślubiła swojego brata Kupalo, a potem oboje popełnili samobójstwo. Inni bogowie, zasmuceni samobójstwem, zamienili je w kwiaty.

Jaryło

W mitologii słowiańskiej jest rodzajem boga obfitości i natury, zwany też Jaruną. Część wiosennych festiwali odbywających się w społecznościach słowiańskich jest poświęcona Jaryle.

Jaryło jest często przedstawiane z pszenicą i kwiatami. Nadejście wiosny uzależnione jest od powrotu Jaryły z zaświatów. Pod tym względem przypomina Persefonę w mitologii greckiej.

Yaşıl Han

W mitologii tureckiej jest to imię mitologicznego stworzenia związanego z wiosną i kolorem zielonym. Jest jednym z synów Ülgena, boga miłosierdzia i dobroci. Jego najważniejszym zadaniem jest sprawienie, by drzewa, które jesienią zrzuciły liście, ponownie zazieleniły się na wiosnę. Czyli w skrócie odpowiada za zazielenienie roślin.3

W społecznościach tureckich kolor zielony i natura zawsze kojarzyły się z życiem.

Khidr

To mędrzec, który pił ze źródła młodości, którego imię oznacza zieleń. Khidr to postać synkretyczna, znana głównie w Azji Środkowej, na Bliskim Wschodzie, w Anatolii i na Bałkanach. Jest zwykle przedstawiany na zielono, czasem z rybami. Potrafi chodzić po wodzie i przybierać różne przebrania. „Pomóż, O Khidr” to fraza wypowiadana dość często, ponieważ pomaga ludziom w potrzebie.

Uważa się, że 6 maja, znany również jako Hıdırellez, Khidr i prorok Eliasz spotkali się na ziemi. W tym dniu ludzie składają życzenia od Khidr. Rysują, co chcą, na przykład dom lub samochód, na kartce papieru i wieszają je na drzewach, aby Khidr mógł zobaczyć. Czasami zostawiają te papiery w morzu lub rzece i mają nadzieję, że dotrą do Khidr. Życzenia te czasami nie są rysowane na papierze, ale bezpośrednio modelowane za pomocą materiałów, które można łatwo kształtować, takich jak karton lub drewno.



  1. „Celtic Culture: A Historical Encyclopedia”, John T. KOCH, ABC-Clio, ISBN: ‎9781851094400[]
  2. „Illustrated Encyclopedia Of Ancient Slavic Gods And Spirits”, Olga & Elena KRYUCHKOVA, Babelcube Inc. ISBN: 9781386400011[]
  3. Türk Söylence Sözlüğü“, Deniz KARAKURT[]