Archeolodzy odkryli mezolityczną osadę łowców-zbieraczy w Anglii. Szacuje się, że szczątki pochodzą sprzed około 10 500 lat.
Odkrycia dokonał zespół archeologów z University of Chester i University of Manchester w miejscu niedaleko Scarborough w North Yorkshire. Badając szczątki, archeolodzy ustalili, że miejsce to miało około 10 500 lat. To zaledwie około 800 lat po zakończeniu ostatniego zlodowacenia w Anglii.
Podczas maksimum ostatniego zlodowacenia dwie trzecie Wielkiej Brytanii było pokryte lodowcami. Pokrywa lodowa, która dotarła do wybrzeża North Yorkshire 27 000 lat temu, całkowicie opuściła Wielką Brytanię około 11 300 lat temu.1
Podczas wykopalisk archeolodzy odkryli wiele kości zwierzęcych, narzędzi, poroża, broni myśliwskiej i materiałów drewnianych. Dodatkowo zauważyli, że szczątki były zaskakująco dobrze zachowane. Ponieważ osada znajdowała się na brzegu wyspy na starożytnym jeziorze, kiedy była okupowana przez łowców-zbieraczy. Z czasem osada ta została pokryta grubymi pokładami torfu, który służył jako tarcza ochronna. Tak więc szczątki przetrwały ponad 10 000 lat.
Nicholas Overton, archeolog z University of Manchester, powiedział, że tak stary i dobrze zachowany materiał organiczny jest rzadko spotykany.
Szczątki odkryte w tym miejscu zawierają również wskazówki dotyczące struktury społecznej i stylu życia grup mezolitycznych w Wielkiej Brytanii. Znalezione kości zwierząt wskazują, że tamtejsza ludność polowała głównie na łosie, jelenie, bobry i ptactwo wodne. Ponadto niektóre szczątki poroża wskazują, że ludzie poświęcili czas na ich ozdobienie.
Nie byli ludźmi walczącymi o przetrwanie
Amy Gray Jones, archeolog z University of Chester, uważa, że ci łowcy-zbieracze, w przeciwieństwie do wielu mezolitycznych grup, nie byli ludźmi walczącymi o przetrwanie.
Tamtejsi ludzie żyli w bogatym w zasoby środowisku, poświęcali czas na dekorowanie przedmiotów, takich jak poroże i kości, oraz dbali o sposób pozbywania się szczątków zwierzęcych.
Brytania w górnym paleolicie i mezolicie
Wielka Brytania, wcześniej okupowana przez Homo antecessor(?), Homo heidelbergensis i Homo neanderthalensis, była połączona z Europą kontynentalną w okresie paleolitu przez region zwany Doggerland.
Około 40 000 lat temu Homo sapiens dotarł przez ten region do Wielkiej Brytanii. Szacuje się jednak, że okupacja nie była stała. To dlatego, że nie ma dowodów na zamieszkanie przez ludzi podczas maksimum ostatniego zlodowacenia.
Stała okupacja Wielkiej Brytanii przez ludy mezolityczne rozpoczęła się około 11 000 lat temu.2 Wraz z cofaniem się pokrywy lodowej ludzie dotarli aż na północ od Szkocji.
Ocieplenie klimatu doprowadziło do rozprzestrzenienia się drzew, takich jak leszczyna, brzoza i dąb w całej Wielkiej Brytanii. Wraz z rozprzestrzenianiem się lasów wzrosła liczba jeleni, łosi i świń.
Podnoszący się poziom mórz w wyniku topnienia lodowców spowodował zatopienie Doggerland około 6500 pne i oddzielenie Wielkiej Brytanii od kontynentalnej Europy.
- „The LGM British-Irish Ice Sheet: an introduction„, Andy EMERY, AntarcticGlaciers.org, August 12, 2020[↩]
- „Early Humans”, Nicholas ASHTON, ISBN: 9780008150358[↩]