Imbolc is een heidens festival dat betekent dat de natuur ontwaakt uit haar winterslaap en dat de lente nadert. Ondanks zijn Keltische oorsprong wordt het tegenwoordig door veel mensen in verschillende landen gevierd. Het wordt vaak geassocieerd met begrippen als zuiverheid, vernieuwing, hoop en vruchtbaarheid.
Wat is Imbolc?
Imbolc is een oud Keltisch festival dat de naderende lente aankondigt. Volgens de Wicca-religie wordt het beschouwd als een van de acht festivals (Sabbat) van het Wiel van het Jaar.
Het is onduidelijk wat Imbolc, ook wel Imbolg genoemd, betekent. Nora Kershaw Chadwick, een filoloog die gespecialiseerd is in Keltische studies, schreef echter dat het woord Imbolc is afgeleid van de Oud-Ierse uitdrukking “i mbolc”, wat “in de buik” betekent. Dit wordt beschouwd als een verwijzing naar de zwangerschap van ooien die op het punt staan het lammerseizoen in te gaan.1
Sommige taalkundigen hebben betoogd dat het woord Imbolc mogelijk is afgeleid van Oudierse of Proto-Keltische woorden die reiniging, ontluikende of melk betekenen.
Wanneer wordt Imbolc gevierd?
Traditioneel wordt Imbolc elk jaar op 1/2 februari gevierd op het noordelijk halfrond. Deze datum valt op 1/2 augustus op het zuidelijk halfrond.
Sommigen die gebruik maken van astronomische en astrologische berekeningen kunnen het baseren op een willekeurige dag tussen 1 en 7 februari. Deze data vallen ook samen met het midden van de periode tussen de winterzonnewende en de lente-equinox.
De geschiedenis van Imbolc
Er wordt gedacht dat de wortels van Imbolc-feesten teruggaan tot de oudheid.
De kamer bij de heuvel van de gijzelaars, een oud doorgangsgraf gebouwd in Ierland tussen 3350 voor Christus en 2800 voor Christus, wordt slechts twee keer per jaar verlicht. Dit zijn de data van Samhain en Imbolc, die overeenkomen met begin november en begin februari. Op basis hiervan beweren sommige onderzoekers dat de data van Samhain en Imbolc sinds het Neolithicum belangrijk zijn voor de inwoners van Ierland.2
Volgens een verhaal genaamd Tochmarc Emire, dat uiterlijk dateert uit de 10e eeuw na Christus, is Imbolc een van de vier Gaelische seizoensfestivals. (De anderen zijn Beltane, Lughnasadh en Samhain.) Volgens het verhaal symboliseert Imbolc het begin van de lente en is het ook de tijd waarin schapen worden gemolken.3
Imbolc en de Keltische godin Brigit
Brigit is een godin in de Keltische mythologie die wordt geassocieerd met wijsheid, kunst, poëzie, genezing, vruchtbaarheid, vuur en bescherming. In de Sanas Cormaic, een woordenboek dat naar schatting in de 9e of vroege 10e eeuw na Christus is geschreven, staat geschreven dat dichters Brigit aanbaden.
Professor Pamela Berger, die gespecialiseerd is in middeleeuwse kunst, heeft geschreven dat Saint Brigit de gekerstende versie is van de godin Brigit.4 Daarom suggereren sommige onderzoekers dat Imbolc in het verleden een festival was ter ere van de godin Brigit.
Hoe Imbolc te vieren?
Hoewel Imbolc tegenwoordig in veel landen nog steeds wordt gevierd, zijn er verschillende gewoonten en tradities te zien onder neo-heidense gemeenschappen.
Imbolc is een tijd om uit te kijken naar warmere dagen. Daarom worden veel dingen die met de zon en de lente te maken hebben ook geassocieerd met Imbolc.
(Sleutelbloemen, paardebloemen en sneeuwklokjes worden beschouwd als voorbode van de naderende lente.)
De meest voorkomende tradities zijn het aansteken van een vuur of kaarsen, het branden van wierook, het maken van poppen van Brigit-stro, het versieren van het huis met schapenfiguren en bloemen geassocieerd met de vroege lente, het gebruik van kristallen die de zon oproepen en het consumeren van melkproducten.
Imbolc in Wicca
In Wicca wordt Imbolc beschouwd als een van de Sabbats van het Jaarwiel en wordt geassocieerd met Brigid.
In sommige Wiccaanse tradities kunnen Imbolc-vieringen zich meer richten op thema’s van vrouwelijkheid en vruchtbaarheid. Terwijl ze de vrouwelijke principe benadrukken die gesymboliseerd wordt door Brigid, kunnen sommige groepen ervoor kiezen om mannen niet bij deze vieringen te betrekken. Echter, dergelijke praktijken en vieringen kunnen variëren afhankelijk van de voorkeuren van elke Wiccaanse gemeenschap. Sommige kunnen ook mannen bij de festiviteiten betrekken.
- “The Celts”, Nora Kershaw CHADWICK, Penguin Books, ISBN: 9780140250749[↩]
- “Imbolc (Imbolg) – Cross Quarter Day“, Newgrange.com[↩]
- “The Wooing of Emer by Cú Chulainn“, Corpus of Electronic Texts Edition, Kuno Meyer[↩]
- “The Goddess Obscured”, Pamela BERGER, Beacon Press, ISBN: 9780807067239[↩]